Weekendje vrij

Dit weekend hebben we eindelijk genoten van ons eerste weekendje helemaal niets doen. En geloof mij maar, daar waren we na 3 weken rennen, vliegen,hollen, ook wel een beetje aan toe. Officieel was er gepland dat we naar Salalah zouden gaan. Dat is een uniek gebied in het zuiden van Oman waar het zo'n 25 graden is en het de hele dag regent. Voor het Midden Oosten is dit erg bijzonder en iedereen zit daar nu om de hitte te ontlopen. Het ligt op ongeveer 12 uur rijden van Muscat en we gingen er dus vanuit dat we daar niet heen konden gaan. Tot het moment dat 23 juli uitgeroepen werd tot een nationale feestdag. Dat is de dag dat de sultan de macht kreeg en gaat gepaard met feesten vergelijkbaar met Koninginnedag. Het enige verschil is dat de dag hier niet vast staat. Het is altijd rond deze tijd, maar ze plannen het zo dat ze een lang weekend krijgen, dus altijd een woensdag of zaterdag. Verledenw eek werd dus besloten dat het dit jaar op zaterdag zou worden gevierd en dat iedereen dan vrij zou hebben.
Door deze onverwachte vrije dag zouden we opeens wel naar Salalah kunnen. Toen kwamen alle horror verhalen binnen druppelen. De weg naar Salalah gaat dwars door de woestijn en 1/3 van de weg is eigenlijk niet begaanbaar. De dag voordat wij zouden vertrekken hoorden we dat er 8 mensen waren overleden op die weg. We zouden maar 2 dagen in Salalah blijven en dat vonden we het risico dus niet waard. En dat gaf ons dus een weekend vrij.

Daarom waren wij dus ook thuis toen we het nieuws over Noorwegen hoorden. Zoals meesten wel weten, zit ik hier samen met 2 Noren. Hanne studeert in het noorden van Noorwegen en die heeft er dus niet veel mee te maken, maar Usman woont en studeert daar in de buurt. Jullie begrijpen dus wel dat hij in shock was. Hij werd gebeld door zijn ouders dat de familie oke was, maar van zijn vrienden wisten ze nog niets. Tot nu toe hebben we alleen maar goede berichten gehad, dus hopen dat het zo blijft.

Usman is Moslim en om hem een hard onder de riem te steken, zijn we gisterochtend naar de Grote Moskee gegaan. Die stond sowieso al op de planning, maar het kreeg dus iets meer betekenis. Bij de ingang moest je outfit eerst door de beveiliging goedgekeurd worden voordat je naar binnen mocht. Dus ja papa, dit was hoofddoek dag 2. Binnen hebben we een uitgebreide tour gekregen en we kregen les van een Iman over de Islam. Erg interessant maar ik weet heel zeker dat ik nooit zal bekeren.

Als afsluiting van de dag zijn we naar de WK voetbal kwalificatie wedstrijd gegaan van Oman tegen Myanmar. De kaartjes waren opgekocht door de sultan en dus konden we gratis. We zaten op de meest fanatieke tribune. Dat zag je aan de band die onder ons zat te spelen om de tribune op te zwepen. Het was net of we weer terug waren op de bruiloft :P Veel dansen en zingen en uiteindelijk heb ik dus niet veel meegekregen van de wedstrijd. (Oman heeft trouwens tot ieders grote verbazing gewonnen met 2-0)

Mijn laatste week is hier aangebroken. Nog 4 dagen ziekenhuis en 3 dagen weekend en dan kom ik weer terug naar Nederland :)

Groetjes Manon